دليل شماره 1: ضربان قلب كودك تنظيم مي شود
نوزادان و مادرانشان ارتباط عميقي فيزيولوژيكي با يكديگر دارند. يك مطالعه به بررسي واكنش نوزادان نسبت به مادران و پدران و همچنين غريبه ها پرداخت. در اين مطالعه يك دختر شيرخوار به آزمايشگاه آورده شد و روي صندلي پلاستيكي قرار گرفت كه از حواس پرتي او جلوگيري شود. ابتدا مادر و سپس پدر و در نهايت غريبه به كودك نزديك شد.
مانيتور قفسه سينه نوزاد و بزرگسالان نشان داد كه كودك هنگام نزديك شدن به پدر و مادر، ضربان قلب خود را با ضربان قلب پدر و مادرش تنظيم كرد. درصورتيكه ضربان قلب خود را با فرد غريبه همگام نكرد.
اين داده ها حاكي از آن است كه نوزادان و والدين شان در يك رابطه هموستاستيك آميخته مي شوند و كودك براي رسيدن به تعادل و آرامش، با پدر و مادر خود رابطه برقرار مي كند.
جالب نيست؟ نكته ي ديگري كه بايد بدانيد اين است كه كودكاني كه سلامتيشان در معرض خطر است و داراي مشكلاتي مانند بيماري هاي تنفسي هستند، در كنار والدين شان راحتتر از خواب بيدار مي شوند. همچنين كودكاني كه در نزديكي والدين مي خوابند، داراي پايداري، ريتم منظم قلب و تنفس عميق تري نسبت به نوزاداني هستند كه به تنهايي مي خوابند. اين بدان معني است كه كودك از نظر فيزيولوژيكي ايمن تر است.
دليل شماره 2: خوابيدن كنار والدين، از بروز خطرات احتمالي براي نوزاد جلوگيري مي كند
مادران با نوزادان خود بسيار هماهنگ هستند، اين تا جايي ادامه پيدا مي كند كه چرخه خواب آنها با يكديگر آنقدر هماهنگ مي شود كه مادر به طور طبيعي و در عرض چند ثانيه از وضعيت نوزاد خود مطلع مي شود. اگر اتفاقي بيفتد، مادر مي تواند به سرعت فرزند خود را دريابد.
تحقيقات Dr. James McKenna، مدير آزمايشگاه خواب مادر-كودك دانشگاه نوتردام، نشان داد كه مادران و نوزاداني كه نزديك يكديگر مي خوابند، از الگوهاي خواب مشابهي برخوردار هستند. مادران از كودك خود در زمان هاي ترس و كابوس هاي شبانه محافظت مي كنند. بنابراين مي توان گفت مادراني كه در كنار فرزند خود مي خوابند، بيشتر از سلامت كودك شان آگاه هستند.